بكــــــــــــــره تيجـــــــــي

بكره تيجى

بكره تيجى تقول عينيكى..
تقول ايديكى.. ونفسى فيكى..

هوه دا الانسان ف غدره..
ينسى دايما اللى فاكره..
وآما يوم تكتر مشاكله..
يبتدى يرجع لاصله..
يبقى نفسه فى حد شكله..
اى ضل قديم يواصله..
حد مستنيه بصبره..
كل يوم يحلم يقابله..
وعد فى جبينه انكتبله..
عمر عاشه واتحسبله..
لما باع وغروره قاتله..
يبقى ليه على حب مات له..
هوه ده الانسان ف غدره..

بكره تيجى تقول شاريكى..
من زمان مشتاق اليكى..
نفسى المس يوم ايديكى..
عايز اكون قدام عينيكى..
حاجه فيكى محيرانى كتير فى امرى..
نفسى فيكى وانتى اجمل شىء ف عمرى..
بس انا..
مش ح انسى عمرى..
لماضحيت باللى فاتك..
يوم ما لميت ذكرياتك..
وشلت اسمى من حياتك..
خدت بعضك للجديد..
سيبت بعدك طير وحيد..
كل ليله يقول حبيبى..
لو خيال جاى من بعيد..

فى حاجات جواك بتطلع..
فى اهات جواك ح تنطق..
عارفه اسمى وبكره توجع..
غصب عنك يومها ترجع..
للى عايشه ع الدموع..
لما احساسك يجوع..
حاجه من جواك تشدك..
للبراءه وللرجوع..
هوه ده الانسان فى غدره..
لما يضعف للخضوع..
بكره تيجى..

رااااااااااااااااائعه
سلمت يداكى

ميرسي يا احمد

مرورك هو الاروع